faoutañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn faout hag al lostger -añ.

Verb

faoutañ /ˈfɔwtã/ verb gwan (anv-gwan-verb : faoutet) (displegadur)

  1. Digeriñ ur faout ennañ, mont krenn a-dammoù:
  2. Faoutañ etre meur a damm:

Troioù-lavar

Troidigezhioù