fulenn

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

fulenn /ˈfyːlɛn/ benel (liester : fulennoù)

1. Elfenn skedus, gwenn-kann he liv, a zistag eus ur c'horf o teviñ pe un dra zo bet skoet
   • Pignat a reas ur fulenn bennak er siminal. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 42.)
   • — Tra neñvel ! Hi ar fulenn, a c'hwezh an tan, ha hi ar feunteun, hel lazh... — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 61.)
   • Ur fulenn dan, netra koulz lavaret. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 7.)
2. Strinkenn erc'h

Gerioù heñvelster

(2) malzenn

Deveradoù

• fulenniñ
• fulennus
• fulenn-dan
• fulenn-erc'h

Troioù-lavar

• na ober ur fulenn war-blaen

Troidigezhioù

(1)

• galleg : étincelle ^(fr)

(2)

• galleg : flocon ^(fr)

Anv-kadarn 2

fulenn /ˈfyːlɛn/ benel (liester : fulenned)

1. Plac'h koant-tre
   • Hi an heni a zo e-kreiz an c'hoari hag ur blijadur e vez d'he gweled : ur fulenn eo, daw eo en ansav. — (Yann-Glaod ar Ruyet, pennad Sinema : Coup de chance, Ya!, niv. 957, 2023, p. 8.)

Gerioù heñvelster

• chevrenn
• koantenn
• tekenn

Troidigezhioù

• galleg : jolie fille ^(fr)

Liamm diavaez

• Devri : [1]