koantenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan koant hag al lostger -enn.

Anv-kadarn

koantenn /ˈkwãntɛn/ benel (liester : koantenned)

1. Plac'h koant.
   • Va mamm a oa ur goantenn a blac'h, ur veleganez he daoulagad glas-oabl, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 14.)
   • [...], hogos bemdeiz e ranke tec'hel kuit eus ar gêr da chaseal, da besketa, da glask ober un tamm frotañ d'ur goantenn bennak, pe da beurechuiñ ur pifad e ti ur mignon. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 18.)
   • Pevar pe bemp bloaz he devoa warnon, ha siwazh dezhi ne oa ket ur goantenn, met n'eo ket ar re vravañ, kwita, a vez bep tro ar furañ. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 2.)
   • Dimezet e oa d'ur Rusianez, ur goantenn pa lavaran, ur veleganez ha ganti c'hwezh orgedus al laezh-koukou, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 14.)

Gerioù heñvelster

• koantennig
• chevrenn
• fulenn
• tekenn

Troioù-lavar

• koantenn a blac'h

Troidigezhioù

• galleg : jolie fille ^(fr)