erc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (erch).

Da geñveriañ gant ar gerioù eira, eiry en kembraeg, ergh en kerneveureg, argios en galianeg.

Anv-kadarn

erc'h /ˈɛrx/ strollder, unanderenn erc'henn

1. Dour skornet a gouezh eus ar c'houmoul e stumm malzennoù.
   • ..., pegen kalonek e vezent dindan erc'h ha skorn, ... — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 31.)
   • Diouzh ar goañv, pa veze ar yar wenn o tispluañ, e raemp boulioù erc'h d'en em gannañ ha riskladennoù war ar c'hler. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 218.)

Gerioù heñvelster

• kaoc'h aelez (fentus)

Deveradoù

• erc'heg
• erc'hek
• erc'henn

• erc'hiñ
• erc'hskorn
• erc'hus

Gerioù kevrennek

• boued-erc'h
• dierc'h
• dierc'hañ
• dierc'her

• dourerc'h
• erc'h-teuz
• gwenn-erc'h
• krazerc'h
• souberc'h
• teuzerc'h

Troidigezhioù

• alamaneg : Schnee ^(de)
• esperanteg : neĝo ^(eo)
• galleg : neige ^(fr)

• kembraeg : eira ^(cy)
• kerneveureg : ergh ^(kw)
• saozneg : snow ^(en)