em eus

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar em hag eus (furm displeget ar verb bezañ).

Furm verb

em eus /Distagadur ?/

1. Furm ar verb en devout/kaout e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant un anv-gwan-verb :

— Gwir eo, eme Erwan an Intañv, gwir eo. Eiz devez zo em eus lakaet eur vruzunenn eus an tred-ze war ar goanvenn a verve war biz bihan va zroad klei, abaoe n'on ket evit herzel, n'on ket evit pad ganti : an tan ru a zo e-barz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 136.)

• Er stumm nac'h :

« [...]. Ne ouzon ket piv oc'h, a belec'h e teuit na da belec'h ez it, ha n'em eus ket ezhomm d'her gouzout. A-walc'h eo din gouzout em eus em zi daou zen leal, daou gristen mat. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 67.)

Gerioù kar dre o ster

• am eus

Gwelet ivez

• ez peus (az peus), en deus, he deus, hon eus, ho peus, o deus
• em bez (stumm boaz)

Troidigezhioù

• galleg : (j')ai ^(fr)
• spagnoleg : tengo ^(es)