ruz

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

Brezhoneg

Etimologiezh

Deveret eus an henvrezhoneg (rud).
Meneget er C'hatolikon.
Kar d'ar gerioù rhudd en kembraeg, ruth en kerneveureg, ruadh en iwerzhoneg ha roudos en galianeg.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen ruz
Derez-uheloc'h rusoc'h
Derez-uhelañ rusañ
Derez-estlammiñ rusat

ruz /ˈryː(s)/

  1. A-liv gant ar gwad, ar sivi, hag all. A liv gant un hirder-gwagenn etre 625 ha 740 nm.
    Gwin ruz.
    Amzer ruz (amzer fall, gant avel).
    Arru eo ruz, TBP
  2. ger kreñvaat e troioù-lavar:
  3. m'hen tou ruz
  4. irvin-ruz
  5. boc'h-ruzig
         

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Manac'h ruz an Enez C'hlas
    Ya da logodenn ha da razh
    — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 49.)

Troidigezhioù