ruz

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Deveret eus an henvrezhoneg (rud).
Meneget er C'hatolikon.
Kar d'ar gerioù rhudd en kembraeg, ruth en kerneveureg, ruadh en iwerzhoneg ha roudos en galianeg.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen ruz
Derez-uheloc'h rusoc'h
Derez-uhelañ rusañ
Derez-estlammiñ rusat
Arlivioù ruz.

ruz /ˈryː(s)/

  1. A-liv gant ar gwad, ar sivi, hag all. A liv gant un hirder-gwagenn etre 625 ha 740 nm.
    Gwin ruz.
    Amzer ruz (amzer fall, gant avel).
    Arru eo ruz, TBP
  2. ger kreñvaat e troioù-lavar:
  3. m'hen tou ruz
  4. irvin-ruz
  5. boc'h-ruzig
         

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Manac'h ruz an Enez C'hlas
    Ya da logodenn ha da razh
    — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 49.)

Troidigezhioù