d'an daoulamm ruz
(Adkaset eus daoulamm ruz)
Brezhoneg
Troienn adverb
d'an daoulamm ruz
- buan-buan
- Hag heñ d’an daoulamm ruz. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 127.)
- Mont, redek, lammat, tec'hel, d'an daoulamm ruz.
- Ha setu int o vont d’an daoulamm ruz , — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 83.)
- — Re bell ez it ivez ; tad, eme Gwennig, he c'halon o piltrotat d'an daoulamm-ruz en he c'hreiz ; lezet ho poa an dijentil yaouank da ober e zibab. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 16.)
- ... e galon o lammat d'an daoulamm ruz. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 86.)
- « Genaoueg a zo ac’hanout ! An dra-ze n’eo ker eur gêr eo. Ha n’ac’h eus ket gwelet morse saout o sevel o lost er vann, o rei taoliou korn d’an ave], o kanna ar c’helien hag o vont kuit d’an daoulamm ruz ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. ??.)
- Ha yao ! er-maez, hag e tec’h kuit d’an daoulamm ruz, re-bar d’eur c’haz skaotet. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 138.)