c'hoarzhin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Testeniekaet e krennvrezhoneg (huerzin).
Da geñveriañ gant ar gerioù chwerthin e kembraeg ha hwerthin e kerneveureg.
(Furm verb) Savet diwar « c'hoarzh- », pennrann ar verb « c'hoarzhin », hag an dibenn-ger « -in ».

Verb

c'hoarzhin /ˈxwarzĩn/ verb gwan (displegadur)

  1. Distennañ kigennoù ar genoù ha teuler sonioù diwar ur barr laouenidigezh trumm pe pa gemerer fent gant unan bennak.
  2. diskordañ da c'hoarzhin
  3. c'hoarzhin a-greiz-kalon

c'hoarzhin verb kreñv dieeun

  1. C'hoarzhin un dra ouzh un den : plijout un dra da un den.
  2. C'hoarzhin diwar-goust un den pe un dra.

Distagañ

Stummoù all

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Troioù-lavar


Krennlavar

Liamm war-du al lec'hienn Devri

Troidigezhioù

Furm verb

c'hoarzhin /ˈxwarzĩn/

  1. Furm ar verb c'hoarzhin e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
    • Ne c'hoarzhin ket pa vin war vor.