sklokal

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sklok hag al lostger -al.

Verb

sklokal /ˈsklɔkːal/ verb gwan (displegadur)

1. Ar pezh a ra ar yer pa eztaolont o c'hri daremprediñ (ha pa glaskont lec'h da zozviñ)
   • Ar yar-mañ a zo krog da sklokal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 474.)
   • Ar yar-mañ a zo o sklokal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 558.)
2. (dre skeudenn-lavar) Diwar-benn merc'hed, C'hoarzhin en un doare tost ouzh sklok ar yer.
   • Hag o-div, raktal, da sklokal war ma c'houst. — (Erwan ar Moal, Yan Pôtr-ar-Gêr, 1910, p. 3.)
   • Ne glevez ket ar merc'hed o sklokal ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 474.)
3. sklokal da c'hoarzhin : dirollañ da c'hoarzhin.

Gerioù heñvelster

• klochal

Deveradoù

• sklokadenn
• sklokerez
• sklokerezh

Troidigezhioù

• alamaneg : gackern ^(de)
• bulgareg : кудкудякам ^(bg)
• esperanteg : kluki ^(eo) (1) ; ridkluki ^(eo) (2)
• finneg : kotkottaa ^(fi)
• galleg : glousser ^(fr)
• poloneg : gdakać ^(pl)
• rusianeg : кудахтать ^(ru) (kudáχtat’)
• saozneg : to cluck ^(en)
• serbeg : кокодакати ^(sr) (kokodakati)
• spagnoleg : cloquear ^(es)
• svedeg : kackla ^(sv)