va

Gwelet ivez : -va

Brezhoneg

Etimologiezh

Keñveriañ gant fy e kembraeg.

Anv-gwan perc'hennañ

va /va/

1. anv-gwan perc'hennañ ar c'hentañ gour unan (kemmadur dre c'hwezhadenniñ).
   • Sane. — Va Doue, Herve, aoun am eus na vefemp gwelet o komz an eil gant egile, rak eun tanteziad a vefe graet warnomp, ma vefemp tapet, goude ar pez en deus laket va zad en e benn. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)
   • — Sellit, va zad, setu va c'hi. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 56.)
   • ... adalek va skoaz betek va zreid ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 72.)
   • Va divesker a horjelle, va izili a grene, va fenn a voudinelle, va c'haloun a deuze em c'hreiz... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 53.)

Troidigezhioù

• galleg : mon ^(fr)
• saozneg : my ^(en)
• spagnoleg : mi ^(es) , mis ^(es)
• portugaleg : meu ^(pt) , meus ^(pt)

Raganv-gour

va /va/

1. raganv ar c'hentañ gour unan:
   • — Va c'hrediñ a c'hellit. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 72.)
   • — Va list-me, brema, da vont kuit, emezan. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 63.)

Gerioù heñvelster

• ma (raganv ha ger perc'hennañ)

Troidigezhioù

• kembraeg : fy ^(cy)
• galleg : moi ^(fr)
• saozneg : me ^(en)
• spagnoleg : me ^(es)
• portugaleg : me ^(pt)

Spagnoleg

va

1. Furm eus ar verb ir e trede gour unan amzer-vremañ an doare-disklêriañ :
   • Ella se va -Hi zo 'vont.

Galleg

va

1. Furm eus ar verb aller e trede gour unan amzer-vremañ an doare-disklêriañ :
   • Elle s'en va -Hi zo 'vont.

Italianeg

Etimologiezh

Eus ar verb andare.

Furm verb

va

1. Furm eus ar verb andare e trede gour unan amzer-vremañ an doare-disklêriañ :
   • -Come va? -Va male. -Penaos e ya? -Fall (e ya).

Krennlavar

• Va più di un asino al mercato. – Ouzhpenn un azen a ya d’ar marc’had.

Portugaleg

va

1. Eus ar verb ir.