di

Gwelet ivez : di-, -di

Brezhoneg

Etimologiezh

(Adverb) : → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm verb) : Savet gant d- hag i.

Adverb

di /ˈdiː/

1. (mont) da ul lec'h ha ne weler ket ( a glot gant eno, pa ne fiñver ket)
   • Ha penaos monet di...? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 128.)
   • N'ouzon ket avat ha bet int aet di ... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 88.)
   • Di ez i da glask labour. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)
   • Ne vezont pennad ebet o vont di. — (TBP, p. ?.)
   • Penegwir e oan eet di d'ar meurz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 123.)
   • Me 'vat n'an ket di alies. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 14.)
   • N'eus forzh pegoulz ez i di e vo ar gwin war an daol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 164.)
   • Peogwir ez an klañv pa'z an di. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 258.)
   • Mat, deomp di neuze. — (Visant Seite, Ar brezoneg dre radio, eil levrenn, 1975, p. ?.)
   • Ma tegouez da Alanig kaout kof goullo, hogozik sur e c'hoarvezo droug gant an hini a yelo di. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 66.)
2. kerc'hat di
   • Damen ! me a oa kerc'het di. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 252.)
3. ac'hann di

Furm verb

di /ˈdiː/

1. Furm ar verb mont en eil gour unan an amzer da zont goude mar pe ne.
   • Ne di ket. (Skrivet e vez ivez bremañ : Ned i ket.)

Kembraeg

Etimologiezh

di

1. Adstumm d'ar perc'hennañ ti
   • Dy fam di :

     Da vamm te.

2. Adstumm d'ar raganv ti
   • Rydw i'n dy garu di.

     Me 'gar ac'hanout.