ez an

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rannig ez, hag ar furm-verb an, eus mont.

Ne ket da ziliaoua eo ez an ; d'ar chase, avad, ne lavaran ket. (Emgann Kergidu )

.

Furm verb

ez an

1. Stumm eus ar verb mont goude ur renadenn ameeun.
   • Ne ket da ziliaoua eo ez an ; d'ar chase, avad, ne lavaran ket. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 26.)
   • Peogwir ez an klañv pa'z an di. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 258.) (Ar stumm orin dastumet a ranke bezañ "ec'h an")
2. E deroù ur frazenn
   • Ez an d'ober un dornad krampouezh d'am lein. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 135.)

Gerioù heñvelster

• ec'h an