mi

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez :

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Raganv-gour

mi /mi/

  1. Me, kentañ gour unan.


Italianeg

Etimologiezh

Eus mihi e latin.

Raganv-gour

mi /mi/

  1. Din. Raganv ar c'hentañ gour unan.
    • Mi piace.
      Plijout a ra din.

Adstummoù

Troidigezhioù


Kembraeg

Etimologiezh

Raganv-gour

mi /mi:/

  1. Raganv ar c'hentañ gour unan gant araogennoù.
    • Aith a mi.
      Ez eas ganin.

Adstummoù

Stummoù kar

Troidigezhioù

Rannig

Etimologiezh

Eus ar raganv mi.

mi /mi:/

  1. Rannig-verb dirak verboù displeget.
    • Mi ddysgais gant fy nhad. Ceiriog
      Deskiñ a ris gant ma zad.
    • Mi wn.
      Bez' e ouzon.