hi

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : -hi

Brezhoneg

Etimologiezh

Tostaat ouzh hi e kembraeg

Raganv-gour

hi /ˈhiː/

  1. Raganv rener ar c'hentañ gour unan.
    Eñ zo bras, hi zo bihan
    Ha me a oa ken sot ha hi.
  2. hi eo
  3. e penn-kentañ ur frazenn en anaforenn
    Hi a fell dezhi bezañ selaouet
    Hi a blij dezhi gwelout anezhañ
  4. evel renadenn eeun, e penn-kentañ ur frazenn
    Hi a gemerin da bried
  5. ...evel renadenn eeun, goude ar verb-skoazell en devout:
  6. ...evel renadenn eeun, goude an doare-gourc'hemenn (skrivet -hi alies).
    Laoskit hi da ouelañ.
    Sklerijenn gaer ar feiz, o Itron Varia, miret-hi em spered — (BUSE, p. 386.)

Troioù-lavar

Gwelet ivez


Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :


Kembraeg

Etimologiezh

Raganv-gour

hi

  1. Raganv ar c'hentañ gour unan gwregel.
    • Aith a hi.
      Ez eas ganti.
  2. Dirak verboù.
    • Hi ddysgais gant fy nhad.
      Hi a zeskas gant ma zad.
  3. Da gomz eus an amzer:
    • Y mae hi'n bwrw glaw: glav a ra.
    • Y mae hi'n bwrw eira : erc'h a ra.
    • Y mae hi'n rhewi: glav a ra.
    • Y mae hi'n taranu : erc'h a ra.
    • Y mae hi'n fwyn: dous eo an amzer.
    • Y mae hi'n tywyllu : teñvalaat a ra an oabl.
    • A phan aeth hi 'n ddydd : ha pa voe dezi anezhi


Adstummoù

Stummoù kar


Troidigezhioù