boudinelle

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar boudinell-, pennrann ar verb boudinellañ pe boudinellat, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	boudinelle
dre vlotaat	voudinelle
amreizh	voudinelle

boudinelle /bu.dĩ.ˈnɛ.lːe/

1. Furm ar verb boudinellañ/boudinellat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :

Va divesker a horjelle, va izili a grene, va fenn a voudinelle, va c'haloun a deuze em c'hreiz... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 53.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) bourdonnait ^(fr)  ; tintait ^(fr) (oreilles)