tañva
Neuz
Brezhoneg
- Eus ar ger krennvrezhonek taffha[1], kar d'ar ger tava (« tañva ») e kerneveureg, eus ur bennrann geltiek *tam ha *tab-, peuzdigenvez, hag a gaver ivez e-barzh « teod »[2].
Verb
tañva /ˈtãːva/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tañvaet) (displegadur)
- Merzout a-ratozh blaz un dra bennak war-bouez an teod.
- <Skouer>.
- (Dre astenn-ster) Debriñ.
- (skeudennek) Anavezout "blaz" un dra bennak gant skiantoù all estreget an tañva.
- (skeudennek) Bevañ un dra bennak nevez.
- tañva meur a soubenn : kaout meur a soubenn, gwelout meur a varr-avel, tremen dre ar pikoù
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- tañva blaz ar geuneudenn : kaout bazhadoù
Troidigezhioù
Furm verb
tañva /ˈtãː.va/
- Furm ar verb tañva e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Furm ar verb tañva en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
Roll an daveoù :
- [1] : Ar c'hCatholicon
- [2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 260.
Anv-kadarn
tañva
- reiñ un tañva eus un dra bennak
- « [...] ; met an dud a zo ker laosk o c'halon bremañ, ma 'z eo ret rei eun tañva d'ezo eus ar pez a vezo d'ezo, [...]. [...] ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 13.)
- [...] gwelloc'h e vije bet dit koulskoude rei an tañva din — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 183.)
- kaout an tañva