savo

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar sav-, pennrann ar verb sevel, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

savo /ˈsɑːvo/

1. Furm ar verb sevel e trede gour unan an amzer-da-zont an doare-disklêriañ.
   • Eus ar pevar avel e savo an dud en o enep. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 36.)
   • Skouarneg an azen a soñjas : me a zo barz ivez ha me a savo eur werz kalz kaeroc'h eget hini an tammig Frimist-se. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 9.)
   • — « Va feskig bihan, ra vemp-ni er c'hombod-mañ war ar sec'h en un enezenn, a savo tost amañ. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 162.)
   • Pa zavo flear gantañ e teuio al louarn d'e dañva. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 112.)

Gerioù kevrennek

• adsavo
• desavo

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) composera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) construira ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) fera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) gagnera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) (se) lèvera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) montera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) (se) soulèvera ^(fr)