gwerz

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus al latin uersus, da dostaat ouzh gwers e kembraeg.

Anv-kadarn

gwerz /ˈɡɥɛrs/ benel (liester : gwerzioù)

1. Doare barzhoneg pobl.
   • Guerz trist, son dudius a ziwan eno,
     O ! pegen kaër ec'h out, ma Bro ! — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
   • Eur mintinvez e kuita ti e dad war gein e varc'h, hag ez a eeun dirazañ o kana eur werz nevez savet gantañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 167.)
   • ..., e komprener gwelloc'h a se komzoù helavar ha ken leun a anken gwerz kaer Prosper Proux :
     Ma c'halon a zo frailhet dre nerzh ma enkrezoù,
     Ma daoulagad glac'haret n'o deus mui a zaeroù ;
     Deut eo, siwazh ! an devezh ma rankan dilezel
     Lec'h kaer ma bugaleaj, ma bro ger Breizh-Izel !... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 9.)

Deveradoù

• gwerzadurezh
• gwerzaouer
• gwerzaouerezh
• gwerzaouiñ
• gwerzaouriezh

• gwerzenn
• gwerziñ
• gwerzoniañ
• gwerzoniezh

• gwerzoniour
• gwerzour
• gwerz-veur
• gwerzoniour

Troidigezhioù

• galleg : complainte ^(fr)  benel