gwerz
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
Eus al latin uersus, da dostaat ouzh gwers e kembraeg.
Anv-kadarn
gwerz /ˈɡɥɛrs/ benel (liester : gwerzioù)
- Doare barzhoneg pobl.
- Eur mintinvez e kuita ti e dad war gein e varc'h, hag ez a eeun dirazañ o kana eur werz nevez savet gantañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 167.)
- ..., e komprener gwelloc'h a se komzoù helavar ha ken leun a anken gwerz kaer Prosper Proux :
Ma c'halon a zo frailhet dre nerzh ma enkrezoù,
Ma daoulagad glac'haret n'o deus mui a zaeroù ;
Deut eo, siwazh ! an devezh ma rankan dilezel
Lec'h kaer ma bugaleaj, ma bro ger Breizh-Izel !...' — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 9.)
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : complainte (fr)
