renk

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Renk

Etimologiezh

Anv-kadarn

renk benel; liester renkoù.

  1. stad er gevredigezh
    • — [...]. An askol a zere beza e-touez bokedou ar jardin, tost evel ma tere ouz eur pilhaouer truilhennek azeza e-touez an duchentil kaer ouz taol ar roue, pe c'hoaz e giz m'eman renk al lostek Paolig e-touez êlez sentus Baradoz Doue. [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 19.)
  2. bezañ a renk uhel, a renk izel, a bep renk
  3. en droienn en renk
    • bezañ, mont en renk
    • sevel en renk : uhelaat e renk er gevredigezh
  4. bezañ, mont a-renk
  5. renk-oc'h-renk : renk-ouzh-renk
  6. bezañ en e renk : el lec'h dleet d'un den er gevredigezh

Troioù-lavar

Furm verb

Eus renkout (gwelout ivez rankout).

renk /ˈrẽŋk/

  1. Furm ar verb renkout en trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ