pounneroc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm anv-gwan
pounneroc'h /puˈnɛrːɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan pounner
- — Gwelloc'h an dra-se, kabiten, pounneroc'h e vezo o fenn gant un tamm plom. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 121.)
- Youen, ma ne oa ket pounner samm ar bloaveziou war e chouk, na pounner bec'h ar rebechou war e goustians, ne oa ket kennebeut kalz pounneroc'h pouez an aour en e yalc'h louedet. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 8.)
- [...] ; rak ma oa pounner ar vag da nerzh daou zen, pounneroc'h e oa c'hoazh da nerzh unan hepken, dreist-holl p'en doa lakaet Lom e gorf hir e-barzh. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 107.)
- Ma ne 'z eont ket ker buan, pounneroc'h samm a gemeront : peder, pemp hordenn, pep beaj. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 94.)
- Pounneroc'h eget :
- Pounneroc'h evit :
- Ar yar-ze zo diou wech pounneroh evid homañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 199.)
- Ha c'hoazh ne sante ket pouez e bec'hed a dleje bezañ bet pounneroc'h dezhañ evit an holl draoù all. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 68.)
- Pounneroc'h-pounner : muioc'h-mui pounner
- Koulskoude, dre ma rede dre ar c'hoad, e kave ar seiz penn pounneroc'h-pounner. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 74.)
- Pounneroc'h-pounnerañ : muioc'h-mui pounner
- Mont a reas ar vag pounneroc'h-pounnerañ, pe, da vihanañ Job a grede se. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 107.)
Stummoù all
Gerioù enepster
Troidigezhioù
- galleg : plus lourd(e)(s) (fr) (que)