Mont d’an endalc’had

pelec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
(Adkaset eus pelec’h)

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar ger goulenn pe hag an anv-kadarn lec'h.

Adverb

pelec'h /peˈlɛx/[1], /ˈpal/, /ˈpalə/[2], /ˈpala(ʁ)/[3], /ˈplɛʁ/[4], /ˈplɛχ/[5], /ˈpɛlɛɦ/[6]

  1. En ur goulenn eeun :
  2. en ur goulenn ameeun
  3. gant ar verb mont, e-lec'h da belec'h:

Gerioù heñvelster

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. E Plouziri, "pelec'h" pe "pelec'h" distaget /peˈlɛx/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  2. E Molan ha Tregon, "pelec'h" pe "pal/pale" distaget /ˈpal/ pe /ˈpalə/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  3. E Tregon, "pelec'h" pe "palac'h" distaget /ˈpala/ pe /ˈpalaʁ/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  4. E Nizon hag en Dre-Nevez, "pelec'h" pe "plèc'h" distaget /ˈplɛʁ/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  5. E Sant-Riwal, Laz ha Plounez, "pelec'h" pe "plec'h/plèc'h" distaget /ˈplɛχ/, Banque Sonore des Dialectes Bretons
  6. E Servel, "pelec'h" pe "plèc'h" distaget /ˈpɛlɛɦ/ pe /ˈpɛlɛχ/, Banque Sonore des Dialectes Bretons