ble

Gwelet ivez : blé

Brezhoneg

ble

1. (geot, bleunioù) Gwan, o weñviñ;
   • Setu amañ eur fleurenn hag a zo ble. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 51.)
   • Ar geot a vez dindan ar gwez a vez ble. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 51.)
2. (douar).
   • An douar pa ne chaden ket e vez lavaret dioutan : « douar ble ». — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 51.)

Kembraeg

Etimologiezh

Diwar pa ha lle.

Adverb

ble

1. pelec'h
   • Ble mae'r tân?

     Pelec'h emañ an tan?

   • O ble mae'n dod?

     Eus pelec'h emañ o tont?

   • Ydych chi'n gwybod ble mae'r ffordd?

     Gouzout a rit pelec'h emañ an hent?