pavata
Neuz
Brezhoneg
Verb
pavata /paˈvatːa/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pavataet) (displegadur)
- Skeiñ a daolioù dorn ; flac'hata (diwar-benn an dud)
- — Ya, ya, gwall drist eo, met deuit ennoc'h hoc’h-unan rak anez da se e vimp kavet, eme ar gelennerez McGonagall, o pavata dousik brec'h Hagrid. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 21.)
- Tastornat ; flac'hata, palvata
- Pavata brec'h Harry a reas an tasmant, ma kavas da Harry en devoa soubet anezhi en ur c'helorniad dour yen-skorn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 128.)
pavata verb gwan
- Skein al leur gant e bavioù (diwar-benn al loened)
- Tridal a reas al loen, pavata an douar, hag ar marc'heg da dreiñ e benn tokarnet da sellout war-draoñ ouzh Ron. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 290.)
- (Dre astenn-ster) Pilpazañ, hep mont war-raok (diwar-benn an dud)
- Ha chao en aod, tud o rouzañ, o c'hoariellat, o pavata en dour, o klask kregin el lec'hid, gweltrez dindan ar c'herreg ; o c'hoari boulloù, o tisleviñ, oc'h enoeiñ .... — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 8.)