ober skouarn vouzar

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar verb ober, an anv-kadarn skouarn hag an anv-gwanbouzar.

Troienn verb

ober skouarn vouzar /Distagadur ?/

1. Ober van da chom hep glevet ar pezh a lavarer, chom hep respont d'ur goulenn
   • O welet e rae ar skouarn vouzar, pe marteze, evit lavaret gwell, o welet e rae goap eus ar c'hentelioù a ganed dezhañ, Andrev ar Pontou, an hini a yoa e penn ar chouanted er c'horn-se eus ar vro, a gemennas d'e holl dud en em gaout, un nozvezh, e koad Tonkedeg, e tu ar sav-heol, el lec'h ma 'z eus ur vengleuz hag a ya don a-zindan an douar. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 85.)
   • Ar baourez, spouronet o klevet diganti petra a c'houlennec'h, a rae din skouarn vouzar [...]. — (Charlez Gwennou, Santez Trifina, Montroulez, 1899, p. 148.)
   • An avieler kalonek a rebechas d'e enebourien e raent skouarn-vouzar ouzh ar Spered-Santel hag o devoa lakaet Hon Salver d'ar marv. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 894.)
   • Kaou a reas skouarn vouzar. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Emgleo Sant Iltud, Brest, 1925, p. 18.)
   • Met kaer o deveze ober kudoù, o klask vioù e neizhioù warlene e oant, rak skouarn vouzar a rae Siberianiz ouzh ali, pedenn ha gourdrouz. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 45.)
   • Da gentañ e voe graet skouarn vouzar, [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 11.)

Troidigezhioù

• galleg : faire la sourde oreille ^(fr)
• katalaneg : fer el desentès ^(ca)