kemennas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemenn-, pennrann ar verb kemenn, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

kemennas /kẽˈmɛnːas/

  1. Furm ar verb kemenn e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
O welet e rae ar skouarn vouzar, pe marteze, evit lavaret gwell, o welet e rae goap eus ar c'hentelioù a ganed dezhañ, Andrev ar Pontou, an hini a yoa e penn ar chouanted er c'horn-se eus ar vro, a gemennas d'e holl dud en em gaout, un nozvezh, e koad Tonkedeg, e tu ar sav-heol, el lec'h ma 'z eus ur vengleuz hag a ya don a-zindan an douar. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 85.)

Troidigezhioù