respont

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb hag anv-kadarn) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm verb) Savet diwar « respont- », pennrann ar verb « respont », hep dibenn-ger.

Verb

respont /ˈrɛ.pɔ̃nt/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Respont un dra bennak
2. Respont unan bennak
   • Koad a-us dezhañ, koad dindanañ, koad tro-dro dezhañ, kaer en devez hopal, den ne respont anezhañ ? - Ar person er gador sarmon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)
3. Respont da unan bennak
4. Respont udb da ub
   • Petra he deus respontet dit? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 259.)
5. Respont an oferenn da ur beleg.
   • — C'hwi a responto din an oferenn, pa 'z oc'h kristen ? a lâras e vreur-kaer d' ar priñs.
     — Ya, a-walc'h, a lâras hemañ, souezhet-bras ; met ne oa ket spontik. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 286.)

Troidigezhioù

• kembraeg : ateb ^(cy)
• galleg : répondre ^(fr)

Furm verb

respont /ˈrɛspɔ̃nt/

1. Furm ar verb respont e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb respont en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Anv-kadarn

respont /ˈrɛspɔ̃nt/ gourel pe benel (liester respontoù)

1. Pezh a lavarer, a skriver en distro d'an hini en deus savet ur goulenn dre gomz pe dre skrid ouzh an-unan:
   • Ne c'houlenne tra avat paneogwir e c'houveze a-walc'h n'en dije respont ebet digant Kanaam. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 299.)

Troidigezhioù

• galleg : réponse ^(fr)
• kembraeg : ateb ^(cy) gourel
• nederlandeg : antwoord ^(nl) nepreizh