oan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon.
Da geñveriañ gant ar gerioù oen en kembraeg, on en kerneveureg, uan en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

Un oan o peuriñ.

oan /ˈwãːn/ gourel (liester : ein, oaned)

  1. (Loenoniezh) Menn an dañvadez hag an tourz (pe hourz).

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

  • Dous, fur, reizh, evel un oan.
  • Ma oanig, a lavarer a-wechoù d'ur bugel karet.

Troidigezhioù

Furm verb

Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : boan

oan /wãn/

  1. Furm ar verb bezañ e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
  2. evel verb-skoazell gant bezañ
  3. evel verb-skoazell gant mont
  4. er bennlavarenn gant un islavarenn-vartezeañ en doare-divizout:
  5. e-lec'h an doare-divizout
    • Prest ’walc'h ’oan lazhet. Initiation au breton familier et argotique, gant J-Y Plourin. p.163

Deveradoù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « oan » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia