boan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus boen, troet da boan.

Furm verb

boan /ˈbwãːn/

  1. Furm oan, implijet a-wechoù evit respont d'ur goulenn nac'h (e brezhoneg Treger peurgetket)

Troidigezhioù