loen-kezeg
Neuz
Brezhoneg
Anv-kadarn
loen-kezeg /lwẽnˈkeːzek/ gourel (liester : loened-kezeg)
- Marc'h, kazeg, pe ebeul, hep lakaat kemm a-fet reizh nag a-fet oad
- Eun devez eta, e roas bep a yalc'had, bep a vantell vouk ha bep a loen-kezek d'ezo ; [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 34.)
- Gant an tammig arc'hant en devoa restet e prenas ur c'harr ha daou loen-kezeg ha, diwezhatoc'h, ur wetur. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 45.)
- Un nozvezh, o vezañ m'en devoa klouket en tu all d'e walc'h e kouezhas a-bendraouilh a-ziwar e loen-kezeg, damdost d'an ti bras ma lugerne outañ ur mell letern ruz. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 23.)
- Eul loen-kezeg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 322.)
- Neuze e rejont evel an dro gentañ, peurzebriñ an arc'hant, gwerzhañ al loen-kezeg hag ar c'hi, ober ur bern dle, kement ha ken bihan ken e voent boutet o-daou er prizon... — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 23.)