heuliañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn heul hag al lostger -iañ

Verb

heuliañ /ˈhøljã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : heuliet) (displegadur)

1. Mont a-dreñv unan bennak, war e roudoù, pell pe belloc'h dioutañ (en ur zilec'hiañ)
   • Heuliañ a ran anezhañ a-bell. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 71.)
2. Mont penn-da-benn ur roudenn bennak (en ur zilec'hiañ)
3. Bezañ kaset gant
4. Mont d'al lec'h m'emañ an traoù
5. (Dre astenn-ster) Ambroug gant e selloù
6. (dre skeudenn-lavar) Ober diouzh un dra bennak
   • Glac’har a wir garantez, setu va flanedenn
     Planedenn rust ha kalet da heuliañ penn-da-benn. — (Yann-Vari ar Skourr, Metig.)
   • Mes ar merc’hed zo ken temptus ha va c’halon ken tener
     Ma’z on en desped d’am barv kontregn da heuilh ar vicher.— (Prosper Proux, Son ar merc’hetaer.)
7. (dre skeudenn-lavar) Ober diouzh unan bennak
8. (dre skeudenn-lavar) Ober diouzh komzoù unan bennak
9. (verb kenemober) En em heuliañ

Deveradoù

• heuliad
• heuliadenn
• heuliadur
• heulienn
• heulier
• heulius

Gerioù kevrennek

• heulbezh

Troioù-lavar

• heuliañ e benn : ober diouzh e c'hoant
• heuliañ e vara : mont d'al lec'h ma vo kavet labour
• heuliañ roudoù unan bennak : ober dioutañ, mont diwar e skouer
• heuliañ ali un den : ober diouzh e ali

Troidigezhioù

• galleg : suivre ^(fr)