c'hoant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (huant) hag en krennvrezhoneg (hoant).
Da geñveriañ gant ar gerioù chwant en kembraeg, whans en kerneveureg, saint en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

c'hoant /ˈxwãnt/ gourel (liester : c'hoantoù)

  1. Mennozh a zeu war spered unan bennak hag a ro dezhañ da soñjal, e gwir pe e gaou, ne c'hallo ket dioueriñ tra pe dra[1]
  2. padout gant ar c'hoant
  3. tremen gant ar c'hoant : chomp hep kaout e c'hoant.
    • Gant ar c'hoant e tremeni !  : n'az po ket pezh a c'hoantaez kaout.
  4. Mont gant e c'hoant d'ar gêr:

Troiennoù

Krennlavarioù

  • Etre daou-ugent ha hanter-kant Ar brasañ c’hoant.
  • Mant ( = bent) A degas c’hoant.

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Liamm diavaez


Notenn

Troidigezhioù