c'hoant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (huant) hag en krennvrezhoneg (hoant).
Da geñveriañ gant ar gerioù chwant en kembraeg, whans en kerneveureg, saint en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

c'hoant /ˈxwãnt/ gourel (liester : c'hoantoù)

  1. Mennozh a zeu war spered unan bennak hag a ro dezhañ da soñjal, e gwir pe e gaou, ne c'hallo ket dioueriñ tra pe dra[1]
  2. padout gant ar c'hoant
  3. tremen gant ar c'hoant : chomp hep kaout e c'hoant.
    • Gant ar c'hoant e tremeni !  : n'az po ket pezh a c'hoantaez kaout.
  4. Mont gant e c'hoant d'ar gêr:

Troiennoù

Krennlavarioù

  • Etre daou-ugent ha hanter-kant Ar brasañ c’hoant.
  • Mant ( = bent) A degas c’hoant.

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Liamm diavaez


Notenn

Troidigezhioù