heuliet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar heul-, pennrann ar verb heuliañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

heuliet /ˈhøljet/

1. Anv-gwan-verb ar verb heuliañ
   • Mari Quélen he deus, da c'houde, heuliet ar berc'herined-all en holl lidou. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 134.)
   • Ken aketus e veze, koulskoude, da sentiñ ouzh he zad kofesour, hag a oa un den fur ha santel, m'he doa heuliet bepred an hent mat, betek-hen. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 18.)
2. Furm ar verb heuliañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn
   • Heuliet ar skouer a Nonn Kerdroubar, a varvas bezañ a zo triwec'h miz : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 104.)

Troidigezhioù

1. galleg : suivi ^(fr)
2. galleg : suivez ^(fr)