hardishaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan hardizh hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

hardishaat /hardiˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : hardishaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ hardishoc'h
   • Ur guchenn soudarded, hardishaet o welet hag o klevet o c'habiten, a deuas, d'o zro, d'e gaout, o c'hlezeier en-noazh ganto ha savet a-zioc'h e benn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 137.)
   • Bep un tammig, koulskoude, e teuis da hardishaat hag e teskis neuiñ un disterañ. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 195.)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat (unan bennak) da vont hardishoc'h
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : (s')enhardir ^(fr)

Gwelet ivez

• en em hardishaat