gwic'hal
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn gwic'h hag al lostger -al.
Verb
Kemmadur | Furm |
hep | gwic'hal |
dre vlotaat | wic'hal |
amreizh | wic'hal |
gwic'hal /ˈɡɥiːɣal/ verb gwan (anv-gwan-verb : gwic'het) (displegadur)
- Reiñ e vouezh da glevout pa gomzer eus ur porc'hell:
- N'ouzon nemet un dra : en amzer hiziv al loened a harzh, a c'hwitell, a vlej, a wic'h, a viaou, a hinno, a yud, a hud, a voud, a chilp, a glip, a goag, a c'hroag, a gan, a richan, a grougous, a roc'h, a doc'h, a soroc'h, a c'harm, a ragach, a c'hregach, a gloc'h, a youc'h, a razailh, a rizink, pep hini en e vod hag hervez e ouenn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 8.)
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : couiner (fr) , pousser des cris perçants (fr)