fur
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
![]() |
Taolenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatolikon.
- Da geñveriañ gant ar gerioù ffur en kembraeg, fur en kerneveureg.
- Anavezet evel anv-tigezh : (Le) Fur.
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | fur |
Derez-uheloc'h | furoc'h |
Derez-uhelañ | furañ |
Derez-estlammiñ | furat |
fur /ˈfyːr/
- Poellek (diwar-benn an dud).
- — Gant plijadur, Sir, met unan ma faotred n'eo ket fur a-walc'h, hag am eus aon e rafe un dra bennak da displijout deoc'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 116.)
- Kerlaban. — [...] ? N'oar ket fur a-walc'h dre aman, 'm eus aoun ! [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 22.)
- N'eo ket fur a-walh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 168.)
- N'eo ket a-walc'h (n'eo ket fur a-walc'h). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 281.)
- Reizh, habask, sentus (diwar-benn ar vugale).
- A chom pell diouzh ar baotred (diwar-benn ar merc'hed peurliesañ).
Deveradoù
Krennlavarioù
- Fant ne oa ket eur vaouez eus ar re goanta, hogen
Eur wreg fur hag hi divalo
A zo dreist ar gaera wreg a zo. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)
Troidigezhioù
Anv-kadarn
fur /ˈfyːr/ gourel (liester furien, furion)