fur

Gwelet ivez : Fur

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon.

Da geñveriañ gant ar gerioù ffur en kembraeg, fur en kerneveureg.

Anavezet evel anv-tigezh : (Le) Fur.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	fur
Derez-uheloc'h	furoc'h
Derez-uhelañ	furañ
Derez-estlammiñ	furat

fur /ˈfyːr/

1. Poellek (diwar-benn an dud).
   • ... unan ma faotred n'eo ket fur a-walc'h, hag am eus aon e rafe un dra bennak da displijout deoc'h.— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 116.)
   • N'oar ket fur a-walc'h dre amañ, 'm eus aon , Yann-Vari Perrot, An aotrou Kerlaban, p. 22
   • N'eo ket fur a-walc'h. TBP 2/281
2. Reizh, habask, sentus (diwar-benn ar vugale).
3. A chom pell diouzh ar baotred (diwar-benn ar merc'hed peurliesañ).

Deveradoù

• furaat
• furentez
• furnezh
• fur a-walc'h

Krennlavarioù

• Eur wreg fur hag hi divalo
  A zo dreist ar gaera wreg a zo — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)

Troidigezhioù

• galleg : sage ^(fr) , avisé ^(fr)  ;
• kembraeg : doeth ^(cy) , ffur ^(cy) (rouez)

• kerneveureg : fur ^(kw)
• saozneg : wise ^(en)

Anv-kadarn

fur /ˈfyːr/ gourel (liester furien, furion)

1. Den fur, poellek, a skiant-vat.

Troidigezhioù

• galleg : sage ^(fr) (un)
• saozneg : wise man ^(en) (a)