barn
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
- (Anv-kadarn) Kar d'ar ger brezhonek breud.
- Meneget er C'hatolikon (barn).
- Da geñveriañ gant ar gerioù barn e kembraeg hag e kerneveureg.
- (Furm verb) Savet diwar barn-, pennrann ar verb barn, hep dibenn-ger.
Verb
barn /ˈbarn/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Dougen ur varn, kemer un diviz justis diwar-benn un afer.
- « [...]. Fur eo selaou, a-raok barn, an tamaller hag an hini tamallet, pe douget e vefe alies barnedigeziou faos. [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 15.)
- Mar deo un den fall n'hon eus da ober nemet her lakaat etre daouarn ar re a zo karget da varn ar rumm dud-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 114.)
- Kondaoniñ.
- Lezet en deus anezhañ da vale, rak ar roue hepken, ha den all ebet, a c’hell barn unan bennak d’ar marv. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 14.)
- Barn un den da vezañ krouget.
- Tapet e voe koulskoude, ha kaset d'ar prizon, da Bontrev, hag e voe barnet da vezañ krouget ha devet, ha gwentet e ludu gant an avel. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 216.)
- Prizañ unan bennak pe un dra bennak.
Stummoù all
- barniñ
Deveradoù
- advarner
- arzvarnour
- arzvarnouriezh
- barnadenn
- barnadour
- barnadurezh
- barnedigezh
- barner
- barner an degouezh
- barner an deroù
- barnerezh
- barnerezhel
- barner tredeog
- c'hwelvarner
- devarnadur
- devarnadurezh
- devarnañ
- devarnadurezhel
- eilbarner
- filmvarnour
- kador-varn
- lez-varn
- lezvarnel
- rakvarn
- skridvarn
- skridvarnouriezh
- strollad-barn
- ti al lezioù-barn
Troidigezhioù
Anv-kadarn
barn /ˈbarn/ benel (liester : barnoù, barnioù)
- Barnadenn, barnedigezh
- betek ar varn diwezhañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 34.)
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Furm verb
Kemmadur | Furm |
hep | barn |
dre vlotaat | varn |
dre c'hwezhañ | digemm |
dre galetaat | parn |
amreizh | varn |
barn /ˈbarn/
- Furm ar verb barn e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Ar fur a glask, ar bobl a varn. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 17.)
- Furm ar verb barn en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
Kembraeg
Anv-kadarn
barn
- ali, soñj