barn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Kar d'ar ger brezhonek breud.
Meneget er C'hatolikon (barn).
Da geñveriañ gant ar gerioù barn e kembraeg hag e kerneveureg.
(Furm verb) Savet diwar barn-, pennrann ar verb barn, hep dibenn-ger.

Verb

barn /ˈbarn/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Dougen ur varn, kemer un diviz justis diwar-benn un afer.
  2. Kondaoniñ.
  3. Barn un den, ul lec'h, diouzh un dra bennak : prizañ anezhañ.
    • Ar brotestanted a so nebeut anezho, ha ne dleont ket beza pell da zistrei ive d'ar guir Ilis, da viana mar ho barner dioc'h ar pez am eus guelet gantho. — (G. M., Kemper, 22 Gwengolo 1866, Feiz ha Breiz, 22 Gwengolo 1866, p. 266b.)
    • Arabat eo barn an oll parreziou diouc'h certen karteriou (pere ne hanvan ket ama) e leac'h ne veleur bep sul da bardaez nemet tud vezo, beac'h dezo oc'h en em dreina d'ar gær. — (Lan Ar Born, Lan Ar Born d'a Lan An Dall, Feiz ha Breiz, 4 Ebrel 1868, p. 77b.)
    • Theoteknus a varne Viktor dious he oberou ha ne gave ket dezhan ec'h helle beza kristen eunn den en doa bazateat eur sklavour peger fall benak oa ar sklavour-ze. — (I. W., Sant Theodot, patroun ann hostisien, Feiz ha Breiz, 29 Gouere 1871, p. 203a.)
    • Diot e vije koms evelse, rag arabat eo morse barn ann holl diouz unan hepken. — (Skoueriou fall, Le Courrier du Finistère, 10 Mae 1884, p. 1c.)

Stummoù all

barniñ

Deveradoù

Troidigezhioù

Anv-kadarn

barn /ˈbarn/ benel (liester : barnoù, barnioù)

  1. Barnadenn, barnedigezh

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep barn
dre vlotaat varn
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat parn
amreizh varn

barn /ˈbarn/

  1. Furm ar verb barn e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb barn en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.


Kembraeg

Verb

barn /ˈbarn/ verb kreñv eeun

  1. barn

Anv-kadarn

barn benel (liester : barnau, barnion, beirn)

  1. ali, soñj
  2. barnadenn, barnedigezh