kondaoniñ

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

kondaoniñ /kɔ̃nˈdãwnĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kondaonet) (displegadur)

1. Lakaat unan bennak kablus, pe diskouez ez eo kablus eus un dra bennak
   • « O, va gwreg ,», a lavaras Alanig, « euriou hag euriou a vefe ret evit displega d'eoc'h penaos oun deuet a-benn da douella ar roue, da liva ar gevier d'ezañ bern war vern ha da damall, da werza, ha da lakaat kondaoni, d'o zro, va enebourien. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 81.)
2. Divizout war ar c'hastiz a zegouezh gant torfed unan bennak
   • Ar c'homzou-ze a greskaz c'hoaz ar gounnar a ioa dija e Valerian, ha raktal e lakeaz ar c'habiten etre daouarn eur barner evit he goundaoni d'ar maro. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 557.)

Deveradoù

• kondaonidigezh

Troidigezhioù

• galleg : condamner ^(fr)