diwar-c'horre
Brezhoneg
Etimologiezh
Araogenn
| Gour | Furm |
| U1 | diwar ma gorre |
| U2 | diwar da c'horre |
| U3g | diwar e c'horre |
| U3b | diwar he gorre |
| L1 | diwar hor gorre |
| L2 | diwar ho korre |
| L3 | diwar o gorre |
| D | diwar ar gorre |
diwar-c'horre /ˌdiwarˈɣɔrːe/
- Diwar lodenn uhelañ ul lec'h bennak.
- Enn devez varlerc'h e oue koundaonet da veza stlapet var he benn d'ann traon divar c'horre eur garrek huel ; mes ne oue ket glazet kennebeut o koueza divar ar garrek-se. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 349.)
- Ar baotred diwar-horre ar barrez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 148.)
Adverb
diwar-c'horre
- O tennañ d'ar gorre.
- Pêr en doa c'hoant da furchañ betek ar foñs, abalamour da gaout ur gouign a bep seurt ; mez Kolaig a viras outañ, hag a lavaras dezhañ kemeret diwar-c'horre ma karje, rak ned ae ket, evit un dousenn hepken, da zirenkañ e banerad kouignoù eus an nec'h d'an traoñ. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 13.)
- (dre skeudenn-lavar) Hervez gwelet
- An dud toud a vez plên diwar-horre. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 183.)
Anv-kadarn
diwar-c'horre
- Al lodenn zo war-c'horre
- Me am-oa tennet an diwar-horre euz ar bara. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 183.)
Anv-gwan
diwar-c'horre
- diwar-c'horre
- tud diwar-c'horre: tud ha ne soñjont ket nemeur en traoù donoc'h eget gorre an traoù.
Gwelet ivez
- Araogennoù brezhonek, stag
