divskouarn

Brezhoneg

Divskouarn un dañvad.

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan pegementiñ div hag an anv-kadarn skouarn.

Da geñveriañ gant diwskovarn e kerneveureg.

Furm anv-kadarn

divskouarn /ˈdi(w)skwarn/ daouder benel (furm vihanaat : divskouarnig, liester : divskouarnioù)

1. (Korfadurezh) Daouder an anv-kadarn skouarn.
   • Mont a raint e-touez e vlev, en e zivskouarn, en e zaoulagad, en e fronelloù, en e c'henoù ha betek en e gorf dre e c'houzoug. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 110.)
   • Kaer em boa digeri va diouskouarn, n'oan ket evit gouzout euz a beleac'h e teue ar vouez-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 46.)
   • — « Meû-eûh ! » a reas ur vouezh c'hros e toull o divskouarn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 21.)
   • — « [...]. Selaouit ganin, an dra-mañ a vezo gwelet diwezhatoc'h, gant ma tigorot mat, va zud, ho tiskouarn. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 8.)
   • C'hoarzh, ha skrign, ha garm, ha youc'h, ne baouezent ket gant o safar ha ken skiltr e oa o mouezh ma vouboue va divskouarn e-keit ma huchent warnomp a-heligentañ. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 91.)
   • [...], e klevan c'hoazh o tintal em divskouarn an taol-sonetenn a verkas fin an evurusted-se, fin ma evurusted. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 28.)
   • Na blev na barv, nemet ur guchennad blevennoù en e doulloù-divskouarn hag en e doulloù-fri... da herzel ouzh ar boultrenn a stankañ ar c'hanioù-se moarvat ! — (Langleiz, Enez ar Rod, Mouladurioù Hor Yezh, 2000.)
   • Talmiñ a rae e wad en e zivskouarn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 155.)

Stummoù all

• div skouarn

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet diwskouarn, diw skouarn.

Troioù-lavar

• stankañ e zivskouarn

Divinadelloù

• Korf heb ene, diouskouarn hep penn, treid heb ivinou ? – Ur pout-houarn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 331.)

Krennlavaroù

• Divskouarn zo gant ar c'harzh
  En diavaez hag en diabarzh

Troidigezhioù

• galleg : (paire d') oreilles ^(fr)
• italianeg : orecchie ^(it)  benel
• kembraeg : clustiau ^(cy)  benel
• kerneveureg : diwskovarn ^(kw)
• saozneg : ears ^(en)
• spagnoleg : orejas ^(es)  benel