digorot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar digor-, pennrann ar verb digeriñ, hag an dibenn-ger -ot

Furm verb

digorot /diˈɡɔːrɔt/

  1. Furm ar verb digeriñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— « [...]. Selaouit ganin, an dra-mañ a vezo gwelet diwezhatoc'h, gant ma tigorot mat, va zud, ho tiskouarn. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 8.)

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù