bouboue

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar boubou-, pennrann ar verb bouboual, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	bouboue
dre vlotaat	vouboue
amreizh	vouboue

bouboue /bu.ˈbuː.e/

1. Furm ar verb bouboual e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma, da skouer) :

C'hoarzh, ha skrign, ha garm, ha youc'h, ne baouezent ket gant o safar ha ken skiltr e oa o mouezh ma vouboue va divskouarn e-keit ma huchent warnomp a-heligentañ. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 91.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) bourdonnait ^(fr)