boudal
Neuz
Brezhoneg
Verb
boudal /ˈbuːdal/ verb gwan (anv-gwan-verb : boudet) (displegadur)
- Ober un trouz boud
- « [...]. Nag a wenan a vez o voudal, o tastum mel diwarnezañ !... [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 28.)
- Ar c'hleier a voud er foenneier touz, [...], evit mervel e menez Krulo, war gorre ar segal glas. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 54.)
- An avel c'hoañv a c'hwezhe en draonienn skarnilet. Kildreiñ a rae en ur voudal e kevioù an (!) mengleuzioù dilabour, hag, ur wech an amzer, e trouze du-mañ du-hont, e-tal an toulloù, atredoù o tisac'hañ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 73.)
- Klevet un trouz boud en e skouarn
- Pa voud ar skouarn gleiz Meuleudioù a-leizh Pa voud ar skouarn dehou Meuleudioù hebiou.
- Blejal (diwar-benn ar chatal)
- Pa voud ar skouarn gleiz
Meuleudioù a-leizh
Pa voud ar skouarn dehou
Meuleudioù hebiou.
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : bourdonner (fr)
- galleg : corner (fr)