goañv

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (gouiam).
Meneget er C'hatolikon (gouaff).
Da geñveriañ gant ar gerioù gaeaf en kembraeg, gwav en kerneveureg, gaim en heniwerzhoneg, giamos en galianeg.

Anv-kadarn

goañv /ˈgwã(w)/ gourel (liester : goañvoù)

  1. Yenañ koulz ar bloaz.
  2. A denn d'ar goañv.

Stummoù all

gouañv, gouiañv

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Krennlavarioù

Troidigezhioù