zeuje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuje gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deuje
dre vlotaat zeuje
amreizh teuje

zeuje /ˈzøːʒe/

  1. Furm ar verb dont e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
Den ebet ne zeuje d'he gwelout, daoust m'he doa pedet kenitervezed dezhi da goaniañ. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 25.)

Stummoù rannyezhel