koaniañ

Gwelet ivez : koanian

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar]] an anv-kadarn koan hag al lostger -iañ.

Verb

koaniañ /ˈkwãnjã/ verb gwan (anv-gwan-verb : koaniet) (displegadur)

1. Debriñ koan, pred diwezhañ an deiz, war-dro noz.
   • Koaniañ a eure neuze gant an intañvez hag he bugale, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 85.)
   • ... mes me gred e koagnimp evit netra [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 150.)

Deveradoù

• koanier

Gerioù kevrennek

• adkoaniañ
• fiskoaniañ

Troidigezhioù

• esperanteg : vespermanĝi ^(eo)
• galleg : dîner ^(fr) , souper ^(fr)
• katalaneg : sopar ^(ca)
• rusianeg : ужинать ^(ru) (oujinat’) , поужинать ^(ru) (pooujinat’)

• saozneg : to dine ^(en)
• slovakeg : večerať ^(sk) , povečerať ^(sk) , navečerať sa^(sk)
• spagnoleg : cenar ^(es)
• tchekeg : večeřet ^(cs)