zeuan

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuan gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuan
dre vlotaat	zeuan
amreizh	teuan

zeuan /ˈzøːãn/

1. Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

Pa zeûann ken trist dré hô ker,
Na spountit kéd, tûd ar Vouster,
Mé glask va c'hoant, n'ounn kéd eul laer. — (Aogust Brizeug, Télen Arvor, ?, p. 206.)

Stummoù rannyezhel

• zan (e gevred Breizh)