teujed

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deujed gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deujed
dre vlotaat zeujed
amreizh teujed

teujed /ˈtøːʒet/

  1. Furm dic'hour ar verb dont en amzer dic'hallus an doare-disklêriañ
Jilig. — [...]. Ma vefe roët d'eoc'h eun nebeud skoejou e teujet marteze a benn da deneraat ho kalon eun tammik... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 43.)
Anna, evit beza dare da vont enn hent kerkent ha ma teuchet d'he c'hlask, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 265.)

Stummoù rannyezhel