a-benn

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus a ha penn.

Araogenn

a-benn

1. araogenn amzer

   a-benn un deiz, ur bloaz, daou vloaz

   • — [...] ; met dre druez ouzhit, hen leuskin ganit e-pad ur bloaz c'hoazh, mar lârez hen degas din a-benn un deiz hag ur bloaz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 66.)
   • A-benn kreisteiz e vez mezv-dall — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. ?.)

   a servij d'ober adverboù amzeriañ ha troiennoù-adverbel amzeriañ:

   • a-benn ar fin
   • a-benn bremañ
   • a-benn bloaz
   • a-benn emberr
   • a-benn fenoz
     • [...] ; e zaoulagad a luc'has en e benn, hag e lavare ennan e-unan : « Setu kig kristen d'in a-benn fenoz ! [...] !!!... » — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 72.)
   • a-benn koan
   • a-benn-kont
   • a-benn nebeut
   • a-benn neuze
   • a-benn ur pennad

2. araogenn a verk ar penaos

   a-benn-bouzell

   a-benn-brec'h

   a-benn-herr

   a-benn-kaer

   a-benn-kefridi

   a-benn-krak

   • An avel a zo deut d'e Su a-benn krak. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 171.)

3. troiennoù verbel

   dont a-benn da ober un dra bennak

   dont a-benn eus unan bennak pe eus udb

   mont a-benn

4. a-benn ma

Anv-gwan

a-benn

1. A deu eus dirak ho penn.
2. Avel a-benn a zo. TBP