tennas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tenn-, pennrann ar verb tennañ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

Kemmadur Furm
hep tennas
dre vlotaat dennas
dre c'hwezhañ zennas
dre galetaat digemm
amreizh digemm

tennas /ˈtɛnːas/

  1. Furm ar verb tennañ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Gout'ouzer e tennas e bezh eus ar romant Siegfried et le Limousin, ur romant aozet gantañ dreist penn-biz, dindan teir sizhun, evir ur c'henstrivadeg (?) e ti an embanner Grasset. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 173.)
Arzhur, hep kaout aon, a dennas war an evn bras, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
An Aotrou, a oa droug ennañ, a dennas doc'htu gant e fuzuilh, hag a lazhas mik ar baourez kaezh kozh — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 21.)
Tenna a ra he c'hleze, hag, evel eur falc'her e-kreiz eur prad, ne dennas eun alanad ken a voe lakeat a-stok ganti eur c'harden Zaozon, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 31.)
Ar voereb a glaskas dindan ar pennwele, a dennas a-zindanañ alc'houez an armel hag a roas an alc'houez-se da Job [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 34.)

Troidigezhioù