tanavaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan tanav hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

tanavaat /tãnoˈɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tanavaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ rouesoc'h (diwar-benn an traoù niveradus)
    • <skouer.>
  2. Bezañ nebeutoc'h anezhañ (diwar-benn an danvezioù)
  3. (Difetis) Nebeutaat
    • <skouer.>

Troioù-lavar

II. verb kreñv eeun

  1. Rouesaat ; distankañ
  2. Tanavaat bara : troc'hañ felpennoù tanav anezhañ
    • <skouer.>
  3. Lakaat da zifankañ
    • <skouer.>

Troidigezhioù