tanavaat
Neuz
Brezhoneg
Verb
tanavaat /tãnoˈɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tanavaet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ rouesoc'h (diwar-benn an traoù niveradus)
- <skouer.>
- Bezañ nebeutoc'h anezhañ (diwar-benn an danvezioù)
- Med an dour a zo o vond da danoaad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 507.)
- (Difetis) Nebeutaat
- <skouer.>
Troioù-lavar
II. verb kreñv eeun
- Rouesaat ; distankañ
- Poent eo dit tanoaad da garotez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 507.)
- Tanavaat bara : troc'hañ felpennoù tanav anezhañ
- <skouer.>
- Lakaat da zifankañ
- <skouer.>
Troidigezhioù
- galleg : s’amincir (fr)
- galleg : s’éclaircir (fr) (liquide)
- galleg : se liquéfier (fr)
- galleg : se clairsemer (fr)
- galleg : se raréfier (fr)
- galleg : se réduire (fr)